قرار بود نیام اینجا یه مدت، ننویسم اینجا یه مدت، نخونم اینجارو یه مدت. ولی نشد، نتونستم
خیلی احساس تنهایی می کنم و اگه ننویسم حس می کنم یچی از دست دادم.
من عاشق نیستم، دوست ندارم عاشق بشم، اما بی نهایت عشق رو دوست دارم.
می پسندمش.
دوست دارشم.
با عشق دنیا قشنگ تره.
آدما قشنگ ترن.
همه چی بوی زندگی می ده.
بوی منیت نمی ده.
بوی امنیت می ده.
بوی خودخواهی نمی ده.
بوی خاطرخواهی می ده.
بوی سکوت نمی ده.
اما بعضی از آدم ها حق دارن دلشون تنهایی رو بخواد.
مثلا خودِ من،
گریزون نیستم از عشق،
خیلی هم تاییدش می کنم،
اما نه برای خودم،
برای همه ی آدم هایی که دوسشون دارم.
عاشق شید همیشه :)
درباره این سایت